Ignacy Mościcki, przyszły prezydent Polski i wybitny chemik, przyszedł na świat 1 grudnia 1867 r. w Mierzanowie jako jeden z sześciorga rodzeństwa. Jego rodzina, wywodząca się ze szlachty mazowieckiej pieczętującej się herbem Ślepowron, osiedliła się w Skierbiszewie na Lubelszczyźnie po opuszczeniu Mazowsza. Po ukończeniu szkoły średniej, Ignacy rozpoczął studia na Politechnice w Rydze w 1887 r., gdzie wybrał kierunek chemii. Mimo że studia trwały 5 lat i były prowadzone w języku niemieckim, Mościcki wykazywał się zaangażowaniem politycznym, stając się aktywnym członkiem korporacji studenckiej Welecja. W tym okresie zawarł również związek małżeński z Michaliną Pelagią Czyżewską. Jego działalność polityczna doprowadziła do zaangażowania się w ruch socjalistyczny, gdzie pisał dla czasopisma "Do Pracy" i propagował idee wśród robotników i żołnierzy. Jednakże, planowany zamach na zbór prawosławny w Warszawie zakończył się niepowodzeniem, a w obliczu groźby aresztowania, Ignacy Mościcki zdecydował się na ucieczkę do Londynu.
Kariera naukowa i osiągnięcia: Przełomowe wkłady Ignacego Mościckiego w dziedzinie chemii
Ignacy Mościcki rozpoczął swoją karierę naukową jako asystent Józefa Wierusza-Kowalskiego w latach 1897–1901, specjalizując się w dziedzinie elektrochemii. Następnie podjął pracę jako kierownik techniczny w firmie Société de l'Acide Nitrique, która wspierała go finansowo w prowadzeniu badań. W ramach tej współpracy, Mościcki opracował własną metodę produkcji kwasu azotowego, opartą na wykorzystaniu energii elektrycznej do wiązania azotu z powietrza. Ta innowacyjna metoda okazała się iście przełomowa, zwłaszcza w kontekście rosnącego zapotrzebowania na kwas azotowy w związku z wyczerpywaniem się tradycyjnych źródeł, takich jak złoża saletry chilijskiej. Aby zastosować tę metodę, Mościcki musiał samodzielnie skonstruować kondensatory wysokiego napięcia o wartości 50 kV, które wówczas nie były dostępne na rynku. Z powodzeniem skonstruował szklany kondensator wysokonapięciowy i rzecz jasna opatentował ten wynalazek. Jego wynalazek, który oszacowano na wartość miliona franków, przyniósł mu uznanie i prestiż. Oprócz osiągnięć w dziedzinie elektrochemii, Mościcki prowadził również badania w obszarze elektryczności, wynalazł sposób zabezpieczania sieci przewodów przed szkodliwymi wyładowaniami elektrycznymi, który znalazł szerokie zastosowanie w Europie. Jego prezentacja na Kongresie Elektrotechników we Fryburgu, w trakcie której demonstrował wywoływanie sztucznych piorunów w tempie 100 na sekundę, wywołała wręcz ogromne zainteresowanie i na stałe wpisała się w historię elektryfikacji.
Działalność polityczna i prezydentura: Rola Ignacego Mościckiego jako prezydenta Polski
Po zamachu majowym w 1926 roku Ignacy Mościcki został nominowany przez oboz piłsudczykowski jako kandydat na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Po zaprzysiężeniu 4 czerwca 1926 roku, zamieszkał z rodziną na Zamku Królewskim w Warszawie i aktywnie wypełniał swoje obowiązki. Podjął wiele podróży po kraju, a nawet odbył podróż morską do Estonii. W okresie kryzysu gospodarczego sprzeciwiał się deflacyjnej polityce rządu, postulując m.in. wprowadzenie kredytów dla rolników. Niestety, jego inicjatywy spotykały się z oporem ministrów. Mościcki był świadomy trudnej sytuacji kraju. W sprawach polityki zagranicznej podzielał poglądy Józefa Piłsudskiego. W kolejnych wyborach prezydenckich, bojkotowanych przez partie opozycyjne, Ignacy Mościcki został wybrany na drugą kadencję i zaprzysiężony 8 maja 1933 roku. W 1935 roku podpisał tzw. konstytucję kwietniową, która przyznawała większe uprawnienia Prezydentowi RP.
Po śmierci Piłsudskiego, Mościcki dążył do prowadzenia niezależnej polityki, skupiając się głównie na gospodarczym rozwoju kraju. Powołanie nowego rządu w maju 1936 roku, na czele którego stanął gen. Felicjan Sławoj Składkowski, było wynikiem politycznego kompromisu między Prezydentem Mościckim a generalnym inspektorem Sił Zbrojnych, Edwardem Rydzem-Śmigłym. Mościcki zachował kontrolę nad resortami ekonomicznymi, rolnictwem i edukacją, podczas gdy inspektor miał nadzór nad armią, wymiarem sprawiedliwości i komunikacją. W listopadzie 1936 roku Mościcki wręczył Rydzowi-Śmigłemu buławę marszałkowską, a premier Sławoj Składkowski ogłosił w okólniku z 15 lipca 1936 roku, że generał Rydz-Śmigły jest pierwszym współpracownikiem Prezydenta RP i drugą najważniejszą osobą w państwie. Taki podział władzy utrzymał się w Polsce z niewielkimi fluktuacjami aż do wybuchu II wojny światowej 1 września 1939 roku.
Dziedzictwo i wpływ: Ocena znaczenia Ignacego Mościckiego dla nauki, polityki i ojczyzny
Ignacy Mościcki to niezwykle wszechstronna postać, której trudno przypisać jedną konkretną dziedzinę. Pytanie, czy był głównie chemikiem czy elektrykiem, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Jako elektrotechnik, osiągnął zarówno sukcesy w badaniach naukowych, jak i w dziedzinie technologii. Dzięki swoim osiągnięciom, na zawsze zapisał się w historii elektrotechniki na całym świecie, a to właśnie elektrycy powinni go szczególnie pamiętać. Jego wkład w naukę i technologię przyniósł trwałe dziedzictwo, które przekraczało granice Polski i miało globalny wpływ. Jednocześnie, Mościcki odegrał znaczącą rolę w polityce, pełniąc funkcję Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Jego zaangażowanie w rozwój kraju i działania na rzecz ojczyzny były niezaprzeczalne. Ignacy Mościcki pozostaje postacią godną uznania zarówno w świecie nauki, jak i polityki, będąc nieodłączną częścią historii Polski i inspiracją dla przyszłych pokoleń.
